ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

24/07/2013 enotikoaristero Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

 

 

 

 

 

 

ψηφίστε το άρθρο

ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Λύκειο για λίγους – Κατάρτιση και μαθητεία για τους πολλούς
Του Χρήστου Κάτσικα*
Οβιδιακές αλλαγές στο χώρο της Β/βάθμιας Εκπαίδευσης (Γενικά Λύκεια – ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ) επιχειρεί το Υπουργείο Παιδείας με στόχο την οργανωτική αναδιάρθρωση της μεταγυμνασιακής εκπαίδευσης, την ανακατανομή του μαθητικού πληθυσμού και την στροφή από την εκπαίδευση στην κατάρτιση.
Όλα τα στοιχεία αλλά και οι ίδιες οι διακηρύξεις του Υπουργείου παιδείας φανερώνουν ότι επιλέγεται ένα εξεταστικοκεντρικό Λύκειο για λίγους, ένα Τεχνικό Λύκειο με καθολική εφαρμογή του θεσμού της μαθητείας και μεταγυμνασιακές σχολές κατάρτισης (ΙΕΚ) που θα στοχεύουν προοπτικά να απορροφήσουν ένα μέρος του μαθητικού πληθυσμού μετά το τέλος της 9χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Το νήμα που διαπερνά τις νέες ρυθμίσεις στη μεταγυμνασιακή εκπαίδευση είναι η έμφαση στις εξεταστικές δοκιμασίες στο Γενικό Λύκειο και το στένεμα των διόδων, η μαθητεία στο Τεχνικό Λύκειο, η απλήρωτη εργασία μέσα από μορφές «πρακτικής άσκησης» και η εναλλαγή από την απασχόληση στην ανεργία μέσα από τα λεγόμενα προγράμματα απασχόλησης ορισμένου χρόνου τα οποία ουσιαστικά και τυπικά προσφέρουν δωρεάν εργατικό δυναμικό στους εργοδότες.
Αλλά ας δούμε τα πράγματα με μια σειρά για να κατανοήσουμε τους σχεδιασμούς του Υπουργείου παιδείας.

ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (ΓΥΜΝΑΣΙΑ-ΛΥΚΕΙΑ- ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ)
	ΔΗΜΟΣΙΑ	ΙΔΙΩΤΙΚΑ	ΣΥΝΟΛΟ
ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ	307.707	16.729	324.436
ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΕΝΙΚΩΝ – ΕΝΙΑΙΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ	234.084	14.839	248.923
ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ (ΕΠΑΛ)	89.762	355	90.117
ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ (ΕΠΑΣ) – ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ	15.142	198	15.340
ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ (ΕΠΑΣ) – ΟΑΕΔ	12.333	-	12.333
Πηγή: Έρευνα του Χρήστου Κάτσικα με βάση στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, Ιούλιος 2013 (τα στοιχεία αφορούν στο σχολικό έτος 2011/12)

Γενικό Λύκειο για λιγότερους
Το Υπουργείο Παιδείας επιλέγει ένα Γενικό Λύκειο με περισσότερες και καθοριστικότερες εξετάσεις. Αυτές φαίνεται να αποτελούν το «παιδαγωγικό ευαγγέλιο» και τη «γραμματική» του και πριμοδοτεί, χωρίς να το δηλώνει, την παλινόρθωση» μιας εξεταστικοκεντρικής οργάνωσης του Λυκείου. Οι λόγοι και οι αιτίες ενός τέτοιου προσανατολισμού δεν κρύβονται. Είναι το κλείσιμο των «διόδων» για το πιο αδύναμο κοινωνικά και οικονομικά τμήμα του μαθητικού πληθυσμού, η ρύθμιση των ροών και η προώθηση στην κατάρτιση ή και στην έξοδο από τις σπουδές. Η νέα «εκπαιδευτική ηθική»; Ή έχει κανείς «τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες» να σπουδάσει με στόχο ένα επιστημονικό επάγγελμα ή δεν τις έχει οπότε δε χρειάζεται «να προχωρήσει στα γράμματα». Έτσι η μέχρι σήμερα υποεκπαίδευση θα μεταμορφωθεί, όχι πολύ αργά, σε μεθοδευμένη στροφή ενός τμήματος του μαθητικού πληθυσμού στην κατάρτιση ή σε επίσημη και μαζική αποφοίτηση.
Η μείωση του μαθητικού πληθυσμού των Γενικών Λυκείων συνδέεται με την προοπτική δραστικής μείωσης των εισακτέων στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Το Υπουργείο Παιδείας «υφαίνει» μεθοδικά σε τρεις μεθοδεύσεις για να πετύχει το σκοπό του. Η πρώτη μεθόδευση αφορά στην παραπέρα συρρίκνωση της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τη συγχώνευση ή και το κλείσιμο και άλλων τμημάτων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Η δεύτερη μεθόδευση αφορά στη μείωση του αριθμού των εισακτέων. Η Τρίτη μεθόδευση αφορά στην επαναφορά μιας μορφής της βάσης του 10 η οποία, με τους «κατάλληλους» ελιγμούς στο βαθμό δυσκολίας των θεμάτων μπορεί να κόψει την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση χιλιάδων υποψηφίων.
Αλλαγές σε Επαγγελματικά Λύκεια, Επαγγελματικές Σχολές και ΙΕΚ
Παράλληλα τις επόμενες μέρες το Υπουργείο Παιδείας φέρνει στη Βουλή το σχέδιο για το νέο Τεχνικό Λύκειο. Στο non paper που έδωσε στη δημοσιότητα, μετά την απόφαση του να θέσει σε διαθεσιμότητα- απόλυση σε μια νύκτα 2.000 καθηγητές με τη μέθοδο της κατάργησης των αντίστοιχων ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ αναφέρει: «Σχεδιάζουμε μια Τεχνική Εκπαίδευση που στοχεύει στο να προσφέρει Ειδικότητες Επαγγελμάτων, που καλύπτουν τις επιλογές των μαθητών και τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, και όχι τους κλάδους και τις ειδικότητες μονίμων καθηγητών, οι οποίοι διαμέσου ενός στρεβλού και νοθευμένου πλαισίου, «βρέθηκαν» να στελεχώνουν τα Επαγγελματικά Λύκεια και τις Επαγγελματικές Σχολές». Ξαφνικά, λοιπόν, μαθαίνουμε ότι τους νόμους για την εκπαίδευση και τις ειδικότητες ή τα μαθήματα που διδάσκονται οι μαθητές τα αποφασίζουν κατά σχολείο οι εκπαιδευτικοί κι όχι οι εκάστοτε υπουργοί. Η εκπαιδευτικός Γεωργία Θάνου επισημαίνει ότι μόνο τα τελευταία 13 χρόνια έχουν ψηφιστεί 2 νόμοι για στην τεχνική εκπαίδευση και ετοιμάζεται τρίτος χωρίς κανείς απ’ τις κυβερνήσεις να μπορεί να απαντήσει στο γιατί απέτυχαν οι προηγούμενοι. Ο νόμος 2640/98 που ίδρυσε τα ΤΕΕ και ο νόμος 3475/2006 που ίδρυσε τα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ. Όλες οι εισηγητικές εκθέσεις αλλά και οι νόμοι 2640/98 και 3475/2006 όριζαν ότι οι ειδικότητες καθορίζονται με βάση τις ανάγκες της αγοράς εργασίας του νομού. Με ποια στοιχεία θα οριστούν οι νέες ειδικότητες; Και ποια είναι η αγορά εργασίας σε μια χώρα που ο παραγωγικός ιστός διαλύεται μέρα με τη μέρα εξ’ αιτίας του εξαρτημένου χαρακτήρα της οικονομίας; Ποιοι παράγοντες προσδιορίζουν τις ανάγκες αυτές;
Ωστόσο όσα πέπλα συσκότισης και να επιχειρούνται το Υπουργείο Παιδείας δεν μπορεί να κρύψει τα πραγματικά του σχέδια. Προωθούμε «ένα νέο Τεχνικό Λύκειο που θα παρέχει, θα μεταδίδει, θα εφοδιάζει τους σπουδαστές του με τις απαιτούμενες τεχνικές και επαγγελματικές γνώσεις και δεξιότητες, με καθολική εφαρμογή του θεσμού της μαθητείας» ανακοινώνει ο κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος στην τοποθέτησή του στη Βουλή (17/7) στη συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο. Την ίδια μέρα ο Υφυπουργός Παιδείας Συμεών Κεδίκογλου στις 17/7 στην ομιλία του τονίζει ότι «Το Υπουργείο Παιδείας έχει προαναγγείλει ότι το νομοσχέδιο που θα κατατεθεί για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση περιλαμβάνει ένα γενικό λύκειο και ένα τύπο τεχνικού λυκείου, στο οποίο εφαρμόζεται καθολικά για όλους τους μαθητές ο θεσμός της μαθητείας, δηλαδή της πρακτικής άσκησης στην επιχείρηση».
Είναι φανερό λοιπόν ότι κέντρο βάρους στο νέο Τεχνικό Λύκειο αποτελεί η μαθητεία, δηλαδή με βάση το λεγόμενο «δυαδικό σύστημα» η εκπαίδευση δεν γίνεται μόνο στο σχολείο αλλά και στο χώρο εργασίας, δηλαδή στις επιχειρήσεις. Έτσι ο σκοπός της επαγγελματικής εκπαίδευσης δεν είναι η ολόπλευρη γνώση μιας τέχνης, αλλά η εκπαίδευση πάνω σε μια συγκεκριμένη θέση εργασίας. Οι νέοι που εργάζονται αμείβονται στα πλαίσια της μαθητείας με μισθούς – φιλοδωρήματα, ενώ παράλληλα εξασφαλίζεται η φθηνή εργασία και καταρτίζεται το αυριανό εργατικό δυναμικό – λάστιχο που θα εναλλάσσεται απ’ την απασχόληση στην ανεργία μέσα απ’ τα προγράμματα «απασχόλησης» που παραχωρούν δωρεάν εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα στους εργοδότες κάτω από τον τίτλο της μαθητείας και της πρακτικής άσκησης.
Την ίδια ώρα πριμοδοτείται το υπάρχον σύστημα κατάρτισης (ΙΕΚ, ΚΕΚ κλπ) με τη στρατολόγηση χιλιάδων μαθητών αποφοίτων Γυμνασίου. Για πρώτη φορά από την Συνταγματική κατοχύρωση της 9χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης πριν 30 περίπου χρόνια, ωθούνται 15χρονοι μαθητές να εγκαταλείψουν τις σπουδές στο Λύκειο και να ενταχθούν στον αστερισμό της πρόωρης κατάρτισης που εκτός των άλλων έχει και δίδακτρα τόσο στα δημόσια όσο και στα ιδιωτικά ΙΕΚ. Και όσο κι αν ο Υπουργός Παιδείας εξαγγέλλει επιδότηση των διδάκτρων για όλους τους σπουδαστές των δημοσίων ΙΕΚ, από το Σεπτέμβρη του 2013 και έως το 2020, μέσω των Ευρωπαϊκών επιδοτήσεων είναι γνωστό ότι το πρόγραμμα της επιδότησης έχει ημερομηνία λήξης το 2015.
Κάτι τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό. Στο νόμο για τη δια βίου εκπαίδευση αντιστοιχίζεται η τυπική με την μη τυπική και την άτυπη εκπαίδευση. Ανοίγει έτσι ο δρόμος να αποκτήσει κάποιος τα διάφορα πτυχία επιπέδου 2 και 3 κατ’ αρχήν και μέσα από άλλα μονοπάτια πέρα από τη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση. Με λίγα λόγια ωθούνται χιλιάδες νέοι στο κυνήγι σεμιναρίων ή πρακτικής εργασίας άνευ πληρωμής, προκειμένου να μαζέψουν πιστωτικές μονάδες, αντί να σπουδάσουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
«Μάθε το πόστο σου!»
Οι νέες ρυθμίσεις στο χώρο της εκπαίδευσης που στοχεύουν στην έξοδο των φτωχών από τα σχολεία, στην αναδιάρθρωση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και στην ιδιωτικοποίηση του δημοσίου, σχετίζεται σαφώς με την πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και της υποτέλειας που έχει οδηγήσει σε περιθωριοποίηση μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού.
Είναι φανερό ότι σ΄ όλες τις περιπτώσεις, πάντα στο πνεύμα των νέων ρυθμίσεων, επιστρατεύεται, βέβαια, η γλώσσα της «κρίσης» του σχολείου, η «πτώση του επιπέδου σπουδών», η «αναντιστοιχία πτυχίου και αγοράς εργασίας», η «σχολική αποτυχία», η «αδιαφορία των μαθητών» κ.λπ. έτσι ώστε μέσα από υπεραπλουστεύσεις να «λιπανθούν» στο «έδαφος» της κοινής γνώμης, ως αναγκαίες και επείγουσες οι επιλογές εκείνες που η υλοποίησή τους δεν αποτελεί παρά μεθόδευση αυτών που διακαώς επιθυμούν να ξεφύγουν από τον κατάλογο των υπευθύνων της κρίσης.
Η έννοια «αγορά» αποτελεί το κεντρικό στοιχείο του νέου σχεδιασμού που επιχειρείται από το Υπουργείο Παιδείας και είναι από αυτή την άποψη το «κλειδί» για να κατανοήσουμε το είδος της εκπαίδευσης, την ποιότητα των σχέσεών της με την κοινωνία και το νέο περιεχόμενό της. Η αγοραία παιδεία αφαιρεί από το λεξιλόγιό της ακόμη και την τυπική ισότητα των προηγούμενων χρόνων στις εκπαιδευτικές ευκαιρίες. Τώρα φέρνει πιο κοντά την ατομική βούληση στον κοινωνικό προσδιορισμό με στόχο η κοινωνική κατανομή μέσω του σχολείου να ανταποκρίνεται στις διαγραφόμενες προοπτικές μιας κοινωνίας με κατεστραμμένη παραγωγική βάση, διογκωμένη ανεργία, υποαπασχόληση, μαύρη εργασία για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Προφανώς πάνω από όλα ισχύουν τα λόγια που ακούστηκαν κάμποσα χρόνια πριν στην αγγλική Βουλή από το στόμα συντηρητικού βουλευτή και «συμπύκνωναν» τις οδηγίες του ΟΟΣΑ και της ΕΕ : «Εάν έχουμε έναν ανώτερο και εκπαιδευμένο αλλά άνεργο πληθυσμό ίσως αντιμετωπίσουμε μεγαλύτερες κοινωνικές συγκρούσεις. Υπάρχει ανάγκη να αντιστοιχήσουμε ξανά την κοινωνική θέση και το εκπαιδευτικό επίπεδο. Επιτέλους οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν τη θέση τους στην κοινωνία»!
* Χρήστος Κάτσικας,
μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης,
Αντιπρόεδρος ΕΛΜΕ Καλλιθέας- Νέας Σμύρνης – Μοσχάτου

Ο Spiros Tsatsis κοινοποίησε την κατάσταση του χρήστη Συριζα Πρέβεζας.

πριν από 7 λεπτά

ΣΥΡΙΖΑ: Φωτιά το Σαββατόβραδο
Γραμμένο από Στέλιος Ελληνιάδης Τρίτη, 23 Ιούλιος 2013 13:40


Πριν ακόμα σταλάξουν τα «αίματα» από το δράμα που παίχτηκε με τις συνιστώσες, οι οποίες δαιμονοποιήθηκαν επαρκώς προκειμένου να «αυτοδιαλυθούν» είτε με το «καλό» είτε με το «ζόρι», όλο το επικοινωνιακό σενάριο για το κόμμα των μελών διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη ενώπιον τρεισήμισι χιλιάδων χειροκροτούντων και αμήχανων συνέδρων.

Μέχρι το απόγευμα της προτελευταίας μέρας του Συνεδρίου τονιζόταν με μεγάλη έμφαση και επιμονή ότι το βασικό πρόβλημα για την ενιαιοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι συνιστώσες. Ότι αυτές, με τα διαφορετικά καταστατικά, αποτελούν εμπόδιο στη συγκρότηση του «ΣΥΡΙΖΑ των μελών». Γύρω απ’ αυτό, παράγοντες της «πλειοψηφίας» έκαναν ρεσιτάλ αδιαλλαξίας. Κανένα επιχείρημα της άλλης πλευράς δεν έπιανε τόπο.
Η αντιπαράθεση, που άρχισε την Πέμπτη μεταξύ Γλέζου, Θεωνά και Νταβανέλλου, εκπροσώπων τριών εκ των ιδρυτικών συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ (Ενεργοί Πολίτες, ΚΕΔΑ και ΔΕΑ) που οδηγούνται στην «αυτοδιάλυση» παρά τη θέλησή τους, και «προεδρικών», με τον ίδιο τον πρόεδρο να σηκώνει το βάρος της γραμμής-που-θα-γίνει-απόφαση για τη διάλυση όλων των συνιστωσών, είχε καταλαγιάσει μετά τους εναγκαλισμούς Γλέζου-Τσίπρα και την αντικατάσταση της δεσμευτικής προθεσμίας 2-3 μηνών από ένα «εύλογο» χρονικό διάστημα χάρη στην εξισορροπητική παρέμβαση του Δρίτσα και της Πορτάλιου.
Αλλά, τελικά, το έργο δεν ήταν μονόπρακτο, όπως φαντάζονταν μερικοί που με περισσή αλαζονεία επιδίωκαν το χειροκρότημα και τη συναίνεση των συνέδρων. Ούτε η κορύφωσή του ήταν στην πρώτη πράξη. Έτσι, καθώς ο ήλιος έπεφτε αργά στο Φαληρικό Δέλτα, βγήκαν στο προσκήνιο οι πραγματικές αντιθέσεις και τα πραγματικά προβλήματα «ενιαιοποίησης», με συνέπεια να πάρει φωτιά το Σαββατόβραδο!

Ποια διάλυση;
Δεν είχε προλάβει να στεγνώσει το μελάνι στο σχόλιό μου με τίτλο «ΣΥΡΙΖΑ: Άλλο πλειοψηφία, άλλο δημοκρατία», στον Δρόμο της Αριστεράς που κυκλοφόρησε το πρωί του Σαββάτου, και οι εξελίξεις των επόμενων ωρών επιβεβαίωναν πλήρως αυτό που όλοι ξέρουν, αλλά λίγοι παραδέχονται.
Εάν σκοπός της «πλειοψηφίας» ήταν αφενός η ανάδειξη του μέλους ως του μοναδικού κύτταρου του φορέα και αφετέρου το μήνυμα προς την κοινωνία ότι η ενότητα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι οργανωτική, πολιτική και ιδεολογική, η αποτυχία επίτευξής του είναι εντυπωσιακή.
Στο Συνέδριο επιβεβαιώθηκε ότι οι διαφορές στο εσωτερικό της ηγετικής ομάδας είναι υπαρκτές, τόσο σε πολιτικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο, και ότι η «αυτοδιάλυση» των συνιστωσών δεν αποτελεί παρά προπέτασμα καπνού που κρύβει την πραγματικότητα.
Λίγες ώρες πριν από την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου, πραγματοποιήθηκε η τελευταία διαδικασία της αυτοδιάλυσης του Συνασπισμού. Και πριν λαλήσει τρις, οι τάσεις και ομάδες που προέρχονται από τον Συνασπισμό παραλίγο να τινάξουν στον αέρα τη διαδικασία ανασυγκρότησης και επανίδρυσης. Ποιες συνιστώσες, λοιπόν; Η εξής μία. Ο Συνασπισμός, ο διαλυμένος. Εάν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Απουσίες και παραλείψεις
Αποτέλεσμα των δραματικών αντεγκλήσεων που μονοπώλησαν το κλείσιμο του Συνεδρίου, σε ένα κατάμεστο στάδιο, ήταν να προκύψουν τα εντελώς αντίθετα απ’ αυτά που αποτέλεσαν τη βασική επιχειρηματολογία για τη βεβιασμένη διάλυση των συνιστωσών.
Κάθε σοβαρό ζήτημα που δεν θίχτηκε ή θίχτηκε από τους δεκάδες συνέδρους στις πρωινές τους ομιλίες μπροστά σε ακροατήρια που δεν υπερέβαιναν το 10% του συνόλου των συνέδρων, πέρασε σε δεύτερη μοίρα και δεν συζητήθηκε. Και είναι κρίμα, γιατί σε πολλές περιοχές γίνονται σπουδαία πράγματα και πολλοί σύντροφοι από την επαρχία είχαν πολύ καλές αναφορές. Δυστυχώς, τα στελέχη δεν ήταν παρόντα για να τις ακούσουν. Στις βραδινές ώρες αιχμής, με πληρότητα ακροατών και μονοπώληση του βήματος από ένα πολύ μικρό αριθμό στελεχών, οι αντιπαραθέσεις για τις συνιστώσες και το εκλογικό σύστημα περιθωριοποίησαν κάθε άλλο σημαντικό θέμα και αναδείχτηκαν κυρίαρχες.
Απολογισμός, πολιτικός, οργανωτικός και οικονομικός δεν έγινε. Ζητήματα καίρια για το κόμμα, όπως η εσωτερική δημοκρατία, η διαφάνεια και η οργανωτική συγκρότηση, μετατέθηκαν για το μέλλον. Δεν προλάβαμε, όπως δήλωσε με ειλικρίνεια ο εκ των εισηγητών της πολιτικής απόφασης και του καταστατικού, σύντροφος Ρινάλντι. Αλλά και ζητήματα καίρια για την κοινωνία δεν συζητήθηκαν. Τι κάνουμε για τους αγρότες και τους εργάτες; Τι κάνουμε με τους νέους; Πώς θα κινητοποιήσουμε και πώς θα ανακουφίσουμε τους ανέργους; Ποιο είναι το πλαίσιο των συμμαχιών μας; Ποια είναι τα σημεία αιχμής της πολιτικής μας δράσης; Πώς θα υπερασπιστούμε πιο αποτελεσματικά τους θεσμούς; Πώς θα συγκεκριμενοποιήσουμε το εναλλακτικό μας μοντέλο; Πώς θα αναβαθμίσουμε την ενημέρωση του λαού και την επικοινωνία μας με τους εργαζόμενους; Και πολλά άλλα. Ξέροντας, εκ πείρας, ότι η συμβατική αναφορά όλων των ζητημάτων σε ένα σεντόνι πολιτικής απόφασης δεν συνιστά σάλπισμα αγώνα.

Χωρίς διαπίδυση
Επικοινωνιακά, τι βγήκε, άραγε, στην κοινωνία; Βγήκε μήνυμα αρραγούς εσωτερικής ενότητας; Επιβεβαιώθηκε η πληθωρική εξαγγελία για «κόμμα των μελών»; Πώς; Με 6 ξεχωριστά ψηφοδέλτια; Πίσω ακόμα κι από τη Συνδιάσκεψη του περασμένου Δεκεμβρίου, που είχαμε ένα μοναδικό ψηφοδέλτιο με δύο λίστες που είχες το δικαίωμα, έστω περιορισμένα, της «διαπίδυσης», δηλαδή να ψηφίζεις συντρόφους και από τη μία και από την άλλη πλευρά;
Γιατί με εξανάγκασαν, και οι μεν και οι δε, να ψηφίσω με παραταξιακή λογική; Γιατί εξώθησαν χιλιάδες ίσως συνέδρους που δεν ανήκουν σε καμία τάση ή συνιστώσα να πάρουν θέση αποκλειστικά υπέρ της μιας ή της άλλης «παράταξης», ενώ θα ήθελαν να ψηφίσουν ενωτικά και ανεμπόδιστα να στηρίξουν υποψηφίους από όλο το φάσμα του ΣΥΡΙΖΑ με βάση όχι μόνο την «τασική» ή «ατασική» του θέση, αλλά και την αξία του ως αγωνιστή; Γιατί να μην μπορείς να βάλεις σταυρό και στον Βίτσα και στον Λαφαζάνη, και στον Δραγασάκη και στον Στρατούλη και στον Ρινάλντι και στον Νταβανέλλο;
Όλες οι «πλευρές» φέρνουν ευθύνες για την τροπή του Συνεδρίου. Πρώτα-πρώτα οι τάσεις που είχαν την πρωτοβουλία των κινήσεων. Αλλά και οι συνιστώσες που προσπάθησαν την ύστατη ώρα απλά να διασωθούν και οι συνιστώσες που έκαναν πως δεν βλέπουν και δεν ακούν αυτά που μπροστά τους διαδραματίζονταν ανάγλυφα και χειροπιαστά.
Αυτή η εξέλιξη αποπροσανατόλισε το Συνέδριο και την κοινή γνώμη.

Όλα φανερά
Δεν υπήρξε καμία λογοδοσία από τους υποψήφιους για την Κεντρική Επιτροπή. Κανένας δεν έκανε αυτοκριτική. Σε κάθε ομιλία, έφταιγε πάντα κάποιος άλλος. Κανένας δεν παρουσίασε το προσωπικό του έργο στο διάστημα που μεσολάβησε για να αξιολογηθεί ποιοτικά. Έτσι, όποιος συμμετέχει σε ισχυρές ομάδες μέσα στο κόμμα, όποιος «κληρώθηκε» να μιλήσει στις ώρες που ήταν γεμάτο το στάδιο κι όποιος έχει το προνόμιο να βγαίνει συχνά στα τηλεοπτικά κανάλια, υπερτερούσε στη λίστα των περίπου 700 υποψηφίων για την Κεντρική Επιτροπή, που πολλοί απ’ αυτούς μπορεί να κάνουν καταπληκτική δουλειά στον τόπο ή το χώρο εργασίας τους, αλλά δεν έχουν καμία ελπίδα να εκλεγούν.
Σε ένα αριστερό κόμμα, οι λίστες πρέπει να είναι λίστες ιδεών, με καθαρό πολιτικό περιεχόμενο, και να δημοσιεύονται, αντί να κυκλοφορούν μισόκρυφα στους διαδρόμους. Μου φάνηκε πολύ υποκριτική η αποδοκιμασία του Λαφαζάνη όταν αναφέρθηκε στα «χαρτάκια», την ώρα που στον καθένα είχε φτάσει τουλάχιστον ένα από τα «χαρτάκια» με ονόματα που κυκλοφορούσαν όχι μόνο από τις τάσεις και τις συνιστώσες, αλλά και από τις υποτάσεις και υποομάδες μέσα στις τάσεις και τις συμπράξεις, ακόμα και από δυάδες και τετράδες υποψηφίων.
Η πολυφωνία στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά του και πρέπει να διαφυλαχτεί σαν κόρη οφθαλμού. Αλλά για να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί θέλει καθαρό αέρα. Αν την συμπιέζουμε, την αλλοιώνουμε ή την εκτροχιάζουμε, καταστρέφουμε τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο δρόμος για τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών είναι δρόμος αντοχής. Δεν επιτυγχάνεται ούτε με συγκολλήσεις και μπαλώματα, ούτε με απαγορεύσεις και αποκλεισμούς, ούτε με προσωπικές καριέρες και μηχανισμούς. Ο καθένας από μας, κάθε μέλος, πρέπει να δουλέψει επίμονα και ανυποχώρητα για να «τρέχει» η Αριστερά με δημοκρατία, συντροφικότητα, μαχητικότητα, διαφάνεια, ποιότητα και αξιοκρατία. Αλλά αυτό προϋποθέτει και μια άλλη κουλτούρα

ΟΜΙΛΙΑ ΓΡ.ΚΑΛΟΜΟΙΡΗ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ (16/7/13)

διαχειριστής

Η μνημονιακή συγκυβέρνηση έχοντας ταυτιστεί πλήρως με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου και των τραπεζιτών, σε πλήρη εναρμόνιση με τις εντολές της Ευρωπαϊκή Ένωσης και των δανειστών συνεχίζει και κλιμακώνει την ανήλεη επίθεση ενάντια στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, οδηγώντας ταυτόχρονα στην καταστροφή την οικονομία και ολόκληρη την κοινωνία.
Την ίδια ώρα που απλόχερα μοιράζουν πάνω από 100 δις ευρώ στις τράπεζες, για να σώσουν τους τραπεζίτες, βυθίζουν την οικονομία στην ύφεση, οδηγούν στο κλείσιμο εργοστάσια και επιχειρήσεις, ενώ ταυτόχρονα καλούν τους εργαζόμενους να πληρώσουν το «μάρμαρο», αδιαφορώντας για την έκρηξη της ανεργίας και της φτώχιας.

Το νέο μίνι μνημόνιο που συζητείται σήμερα στην ολομέλεια της Βουλής, «συμπληρώνει» και επιταχύνει την εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων και απαιτήσεων των τροικανών «συμμάχων».

Μετά τις επιστρατεύσεις στο ΜΕΤΡΟ, στους Ναυτεργάτες και την προληπτική επιστράτευση στην εκπαίδευση, το «μαύρο» στη δημόσια τηλεόραση, το κλείσιμο και τις απολύσεις σε Κατσέλη, Τσιμέντα Χαλκίδος, ΜΕΒΓΑΛ, ΝΕΟΣΕΤ και σε πολλές άλλες επιχειρήσεις στον ιδιωτικό τομέα, οι δανειστές εκβιάζουν και απειλούν. Δηλώνουν ότι, αν δεν γίνουν εδώ και τώρα απολύσεις στο δημόσιο τομέα και αναπροσαρμογή του φορολογικού σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων, ώστε να εξοικονομηθούν χρήματα για την πληρωμή των δανείων, δεν πρόκειται να επιτρέψουν την εκροή των δόσεων στην ελληνική κυβέρνηση. Οι τροϊκανοί ζητάνε κάθε φορά θυσίες για να διατηρήσουν τα συμφέροντα των τραπεζών και του κεφαλαίου και εν τέλει για να ξεπεράσουν την κρίση σε βάρος της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

Η κοινωνική βαρβαρότητα δεν έχει τελειωμό. Η αστική τάξη, τα κόμματα που την υπηρετούν, τα ΜΜΕ και σε συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ φέρνουν τον κοινωνικό, εργασιακό και ασφαλιστικό μεσαίωνα για τους εργαζόμενους.

Μέσα από το πολυνομοσχέδιο προωθείται η απαίτηση του κεφαλαίου για την κατάργηση του κατώτερου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, επιταχύνονται οι διαδικασίες για χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο, νέα φορομπηχτικά μέτρα τίθενται εν ισχύ, ενώ οι κοινωνικές υπηρεσίες διαλύονται. Ταυτόχρονα διαμορφώνονται οι όροι προκειμένου να προωθηθεί ένα νέο κύμα απολύσεων στο Δημόσιο το φθινόπωρο, η απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, νέα λουκέτα σε οργανισμούς του Δημοσίου, κατάργηση της απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και νέες δραματικές μειώσεις σε μισθούς – συντάξεις και κοινωνικές παροχές.

Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και οι τροϊκανοί «σύμμαχοι» έχουν τόσο θράσος που τολμούν με τις αποφάσεις τους να κλείνουν ακόμα και σχολεία, να απολύουν χιλιάδες εκπαιδευτικούς, να ανακοινώνουν λουκέτα σε νοσοκομεία και απολύσεις στην υγεία, να βάζουν υπό επιτροπεία τους Δήμους και να ετοιμάζουν το κλείσιμο κοινωνικών δομών της αυτοδιοίκησης, όπως βρεφονηπιακούς σταθμούς.

Η κυβέρνηση, η τρόικα και το Υπουργείο Παιδείας χτύπησε, αυτή τη φορά την καρδιά της κοινωνίας, εκεί που ζει και ανασαίνει και διαμορφώνεται το πιο ευαίσθητο κομμάτι της, η νεολαία της.

Με μια μονοκοντυλιά καταργεί 2 ειδικότητες από τη Γενική και 50 από τις 110 ειδικότητες στην Τεχνική Εκπαίδευση (ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ). Kαταργώντας τις ειδικότητες αυτές:

√ Καταργεί τις επιθυμίες και τις ανάγκες χιλιάδων μαθητών

√ Τους απαγορεύει να σπουδάσουν στο δημόσιο σχολείο τους την ειδικότητα

που έχουν επιλέξει

√ Τους στέλνει χάρισμα στον ιδιωτικό τομέα (ΚΕΚ-ΙΕΚ)

√Τους κατευθύνει στη «μαθητεία», δηλ. στην απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία (εθίζοντας έτσι τα παιδιά μας στο γενικευόμενο μοντέλο εργασίας και ζωής, που θρέφει το σύστημά τους: δουλειά χωρίς δικαιώματα, ετοιμάζοντας τους δούλους του 21^ου αιώνα

√ πετάει στη διαθεσιμότητα-απόλυση 2.472 εκπαιδευτικούς.

Είναι τυχαίο που χτύπησαν πρώτα στην Επαγγελματική Εκπαίδευση, το χώρο όπου προσφεύγουν τα πιο φτωχά στρώματα της κοινωνίας και επιζητούν άμεση επαγγελματική αποκατάσταση;

Αλλά, δεν σταματούν εδώ.

√ Κλείνουν / συγχωνεύουν σχολεία

√ Αυξάνουν τον αριθμό των μαθητών στα τμήματα

√ Αυξάνουν το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών

√ Καταργούν την ενισχυτική διδασκαλία

√ Κλείνουν τις σχολικές βιβλιοθήκες

√ Συρρικνώνουν την ειδική αγωγή

√Απολύουν από τα σχολεία τους φύλακες και αύριο έχουν σειρά οι καθαρίστριες.

√ Έχουν έτοιμο το δήθεν «Νέο» Λύκειο, από το οποίο με πανελλαδικού τύπου εξετάσεις από την Α΄ Λυκείου (που, όπως και οι άλλες, θα είναι έξω και πάνω από τα μέτρα και τις δυνατότητες των παιδιών και του σχολείου) θα κατορθώσουν να διώξουν μεγάλο κομμάτι του μαθητικού πληθυσμού.

Σκοπός τους: η διαμόρφωση νέων που θα έχουν μάθει από πολύ μικρή ηλικία την ήττα και θα έχουν μειωμένες απαιτήσεις από την κοινωνία.

Το δαιμόνιο σχέδιό τους είναι πια ορατό: ευτελίζουν με άθλια προπαγάνδα χρόνων και με την σχεδόν ανύπαρκτη πια χρηματοδότηση το δημόσιο σχολείο, αναστέλλουν τη λειτουργία των φορέων που υπηρετούν τη δημόσια λαϊκή υγεία, τη δημόσια παιδεία, τη δημόσια ενημέρωση, τον πολιτισμό, έτσι ώστε να μην είναι δυνατό να ανταποκριθούν στο λειτούργημά τους και στη συνέχεια συκοφαντούν τους ανθρώπους – λειτουργούς των υψίστων αυτών υπηρεσιών στο λαό.

Κατεδαφίζουν το κοινωνικό κράτος

Ξεπουλάνε στο κεφάλαιο όλα τα δημόσια αγαθά: Υγεία - Περίθαλψη - Πρόληψη - Συνταξιοδότηση - Παιδεία – Πολιτισμό - Ενημέρωση - Νερό - Καθαριότητα - Ασφάλεια της χώρας - Ενέργεια - πλουτοπαραγωγικές πηγές – Δρόμους – Λιμάνια – Συγκοινωνίες - Τουρισμό-Νησιά… Όλα μετατρέπονται σε εμπόρευμα και υποτάσσονται στο σύγχρονο θεό: ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ.

Και εμείς, οι εργαζόμενοι, που είμαστε οι μόνοι ιδιοκτήτες όλων αυτών των αγαθών, με τους μισθούς φτώχιας (μέχρι να μας απολύσουν …) δε μπορούμε πια να συμμετάσχουμε στη νομή αυτών των αγαθών που είναι καρπός του ιδρώτα μας .

Το σχέδιό τους είναι μακιαβελικό : η υλική και ηθική εξόντωσή μας.

Περισσεύουμε οι άνθρωποι στο σύστημά τους. Πλεονάζουμε παντού…

Φτάνει!

Η χώρα μας μάς ανήκει.

√ Τα σχολεία ανήκουν στο λαό, στα παιδιά μας.

√ Είναι δημόσια – λαϊκή περιουσία.

√ Έχουν χτιστεί με τον ιδρώτα και με το αίμα μας.

√ Δεν μπορούν να μας τα πάρουν.

√ Δεν μπορούν να τα κλείσουν, γιατί δεν τους ανήκουν

√ Δεν μπορούμε να τους επιτρέψουμε να τα κλείσουν

√ Δεν έχουμε το δικαίωμα απέναντι στα παιδιά μας.

Ούτε ένα βήμα παρακάτω.

Γιατί το επόμενο βήμα τους είναι να απολύσουν τους μαθητές από τα σχολεία.

Είναι πλέον προφανές ότι με συνέπεια και μεθοδικότητα προωθείται ένα άγριο νεοφιλελεύθερο σχέδιο κατάλυσης της Αυτοδιοίκησης, ως αυτόνομου διακριτού πόλου του δημόσιου χώρου και μετατροπή της σε διοικητικό μηχανισμό του κράτους, με περιορισμένες αρμοδιότητες. Πλέον ο κίνδυνος δεν είναι αυτός της «καχεκτικής» Αυτοδιοίκησης, αλλά της «κλινικά νεκρής» Αυτοδιοίκησης.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί το μόνιμο «θύμα», περιορίζεται συνεχώς το κοινωνικό της έργο, συρρικνώνονται οι υπηρεσίες της, «πληρώνει» τις πολιτικές του Μνημονίου και της τρόικας. Η Αυτοδιοίκηση έχει καταδικαστεί σε οικονομικό μαρασμό και μετατρέπεται σταδιακά σε απολύτως εξαρτημένη από την κυβέρνηση και το κράτος - υπηρεσία.

Καταγγέλλουμε και από αυτό το βήμα την κυβέρνηση για το κλίμα καταστολής και αστυνομοκρατίας που επιχειρεί να επιβάλλει η Κυβέρνηση προχωρώντας σε  συλλήψεις εργαζομένων της ΠΟΕ-ΟΤΑ κατά τη χθεσινή κινητοποίηση και διαμαρτυρία ενάντια στο πολυνομοσχέδιο των απολύσεων και της διάλυσης του Δημοσίου Τομέα.

Καταγγέλλουμε την ηγεσία του Υπ. Προστασίας του Πολίτη την ηγεσία της ΓΑΔΑ που συνεχίζει αυτές τις μέρες την απαράδεκτη τακτική να κλείνει του σταθμούς του μετρό επιδιώκοντας να συντηρεί το κλίμα τρομοκρατίας κηρύσσοντας το κέντρο της πόλης σε κατάσταση πολιορκίας

Προειδοποιούμε ότι η επιχείρηση καταστολής των εργατικών και κοινωνικών αγώνων δεν θα κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων ούτε θα αναστείλουν τους αγώνες ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Ολοκληρώθηκε τις προηγούμενες μέρες το εθνικό έγκλημα εκποίησης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Αφού ζήσαμε στις αρχές του χρόνου το καταφανές άδικο και οδυνηρό σπάσιμο της τράπεζας σε καλή και κακή, σήμερα βλέπουμε να της δίνεται η χαριστική βολή μέσω της χαριστικής παράδοσης του ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στη Eurobank, αφού είχε προηγηθεί η παράδοση πακέτο της νέας Proton.

Το νέο μνημόνιο προβλέπει το ξεπούλημα της κερδοφόρου ΕΥΔΑΠ στο 4^ο τρίμηνο του 2013, ενώ γίνεται αναφορά και στις ΕΛΒΟ, ΕΑΒ και ΛΑΡΚΟ. Ανερυθρίαστα οι κυβερνώντες βλέπουν το νερό ως εμπόρευμα και όχι ως κοινωνικό αγαθό και καταστρέφουν τους βασικούς πυλώνες της ντόπιας παραγωγής και απασχόλησης.

Εμείς επιμένουμε:

Παιδεία, υγεία ρεύμα και νερό

δεν είναι εμπορεύματα, ανήκουν στο λαό

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Όλα τα παραπάνω προωθούνται ως προαπαιτούμενα για να εκταμιευτεί σε δόσεις η δόση των 8,1 δις ευρώ, ώστε να αποπληρωθεί το χρέος.

Εμείς τους λέμε:

Το υπέρογκο και δυσβάσταχτο κρατικό χρέος είναι βαθιά άδικο και ταξικό ενώ μεγάλο μέρος του είναι παράνομο και επαχθές. Οι εργαζόμενοι δεν αναγνωρίζουν αυτό το χρέος του ελληνικού λαού, πέραν του ότι έχει καταστεί εκ των πραγμάτων μη βιώσιμο διότι δεν μπορεί να εξυπηρετεί και πολύ περισσότερο να αποπληρωθεί χωρίς να εξοντωθούν οι εργατική τάξη και ο λαός.

Η καταγγελία, ακύρωση και κατάργηση των νεοαποικιακών δανειακών συμβάσεων και η άμεση χωρίς όρους και μνημονιακές υποχρεώσεις διαγραφή του κρατικού χρέους, πέρα από δίκαιη και αναγκαία είναι θεμελιώδη προϋπόθεση για να απελευθερωθούν πολύτιμοι πόροι για την ανατροπή της λιτότητας και την υλοποίηση ενός προγράμματος άμεσης ανακούφισης του εργαζόμενου κόσμου.

Ο αγώνας των εργαζόμενων στους ΟΤΑ και στην εκπαίδευση, αλλά και ο συνεχιζόμενος για τέταρτη εβδομάδα αγώνας των εργαζομένων στην ΕΡΤ και οι χιλιάδες λαού που στέκονται αλληλέγγυοι, κόντρα σε προεδρικά διατάγματα και σε πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, αλλά και στις απειλές της καταστολής από την δικομματική πλέον συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, μας δείχνουν τον δρόμο. Αναδεικνύουν τις δυνατότητες του κινήματος και φέρνουν στο προσκήνιο την ανάγκη κλιμάκωσης του αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και της κυβέρνησης που την εφαρμόζει.

Δείχνουν δυνατοί, μα στην πραγματικότητα φοβούνται μήπως ξεσπάσει η λαϊκή οργή και αγανάκτηση. Γι΄ αυτό προσπαθούν να σβήσουν εν τη γενέσει τους τις σπίθες που δημιουργούνται. Αυτό προσπάθησαν να κάνουν με την προληπτική επιστράτευση των καθηγητών, αυτό προσπαθούν να κάνουν με τον αγώνα όλης της κοινωνίας για τη ΕΡΤ.

Μοναδική απάντηση στη βαρβαρότητα είναι η μαζική λαϊκή ανυπακοή στην πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και της τρόικας ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου, το δυνάμωμα της πάλης και ένας νέος γύρος αντιπαράθεσης. Nα συντονίσουμε τους αγώνες μας. Για έναν εργατικό και λαϊκό ξεσηκωμό που θα τους ανατρέψει, μαζί με την πολιτική τους, τις κυβερνήσεις, τα μνημόνια και όλη τη βάρβαρη επίθεσή τους. 

- Ας το πάρουμε απόφαση:

√ Η μοίρα μας είναι κοινή.

√Ο βηματισμός μας από εδώ και πέρα πρέπει να είναι αποφασιστικός, αγωνιστικός και συντονισμένος.

√ Ο κλήρος που μας έλαχε είναι βαρύς.

-          Όλοι μαζί εργαζόμενοι και άνεργοι, επιστήμονες και φοιτητές, επαγγελματίες και αγρότες:

√ Να διαλύσουμε το σκοτάδι, το φόβο και τη σιωπή που θέλουν μα επιβάλλουν παντού και όχι μόνο στις οθόνες μας.

√ Είναι στους ώμους μας να κρατήσουμε το φως.

ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ!

ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!

Ο ΛΑΟΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ!

“Προσμένουν την ώρα, δεν κοιμούνται,

Δεν πεθαίνουν… Τούτο το χώμα

Είναι δικό τους και δικό μας δε

Μπορεί κανείς να μας το πάρει”

ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΦΟΒΗΘΕΙΣ  

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

* Ο Γρηγόρης Καλομοίρης είναι μέλος της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ "ΔΩΔΩΝΗΣ": ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ!

διαχειριστής

ΑΦΗΝΕΙ ΤΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΗΝΕΣ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ 6000 ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΥΣ!
Απλήρωτοι τρείς μήνες οι περισσότεροι από τους 6000 και πλεόν κτηνοτρόφους που δίνουν το γάλα τους στην ιδιωτικοποιημένη , πλέον, "ΔΩΔΩΝΗ"! Οι κτηνοτρόφοι έδωσαν διορία στους νέους ιδιώτες μέχρι την Τετάρτη(23/7).

Εν τω μεταξύ ,οι κτηνοτρόφοι μαζεύτηκαν την Τετάρτη(17/7) έξω από τη γαλακτοβιομηχανία, απαιτώντας την άμεση καταβολή των χρημάτων που τους οφείλει η επιχείρηση.

Οι κτηνοτρόφοι, όπως προείπαμε, συμπληρώνουν 3 μήνες απλήρωτοι για το γάλα που έχουν παραδώσει και βρίσκονται αντιμέτωποι με τραγικά αδιέξοδα, αφού δεν μπορούν να προμηθευτούν ζωοτροφές.
Η διοίκηση της ΔΩΔΩΝΗΣ, για ακόμη μια φορά, επικαλέστηκε την στέρηση ρευστότητας. Εξέφρασε ανέξοδα λόγια συμπόνιας χωρίς να δεσμευτεί για κάτι συγκεκριμένο ζητώντας μάλιστα προκλητικά την κατανόηση των απλήρωτων παραγωγών τους οποίους με απύθμενο θράσος "σπρώχνει" να αγοράζουν τρόφιμα και άλλα είδη με εκπτωτικές κάρτες από επιχειρήσεις της Ηπείρου.
Αντιπροσωπεία του Δ.Σ. της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, αποτελούμενη από τον Πρόεδρο και επτά (7) μέλη, επισκέφθηκε σήμερα στις 11 το πρωί της Πέμπτης (18/7) την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Γεωργίας.

Σκοπός της επίσκεψης ήταν να θέσει υπόψη του αρμόδιου Υπουργού το οξύτατο και καυστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι κτηνοτρόφοι της Ηπείρου, αλλά και γενικότερα η τοπική οικονομία από το διαρκές έγκλημα, ότι οι νέοι ιδιοκτήτες της ιδιωτικοποιημένης πλέον γαλακτοβιομηχανίας ''ΔΩΔΩΝΗ Α.Ε.'' αρνούνται παράνομα να καταβάλουν το αντίτιμο του γάλακτος που έχουν εισκομίσει οι κτηνοτρόφοι από τον μήνα Μάρτιο μέχρι και σήμερα.

Ο Υπουργός Αθανάσιος Τσαυτάρης επικαλέστηκε κώλυμα και παρέπεμψε λόγω αρμοδιότητας του θέματος στον αρμόδιο για θέματα κτηνοτροφίας Αναπληρωτή Υπουργό Μάξιμο Χαρακόπουλο, ο οποίος στη συνέχεια παρέπεμψε την αντιπροσωπεία στο σύμβουλο του, Γ. Αναγνώστου.

Ο Πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Γιώργος Οικονόμου διαμαρτυρήθηκε έντονα γι΄ αυτή τη στάση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Γεωργίας και επεσήμανε εις τον σύμβουλο, τη συλλογική ευθύνη της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση της Γαλακτοβιομηχανίας ''ΔΩΔΩΝΗ Α.Ε'' και ότι με τις κυβερνητικές της επιλογές έχει οδηγήσει στην κυριολεξία τον κτηνοτροφικό κλάδο σε απόγνωση, λόγω της αδυναμίας αγοράς ζωοτροφών που ως επακόλουθο θα έχει τον αφανισμό του ζωικού κεφαλαίου αφού οι κτηνοτρόφοι δεν μπορούν πλέον να αντιμετωπίσουν τα απαραίτητα και χρειώδη, αλλά ούτε και να αντέξουν το αυξημένο κόστος παραγωγής, τη βαριά φορολογία και τα χαράτσια.

Από την άλλη πλευρά οι δηλώσεις των νέων ιδιοκτητών περί δήθεν διαθέσεως δικών τους χρημάτων για τον εκσυγχρονισμό της γαλακτοβιομηχανίας έμειναν κενό γράμμα και απολαμβάνουν ανενόχλητοι την αύξηση των επιχειρηματικών τους κερδών, μέσω της χρυσοφόρας επένδυσης που πραγματοποίησαν η οποία αποτελεί πραγματικό πλιάτσικο.

Η Πανηπειρωτική δήλωσε στον εκπρόσωπο του Υπουργού ότι θα σταθεί αλληλέγγυα στον αγώνα των κτηνοτρόφων μέχρι να αποτραπεί η πολιτική συρρίκνωσης του αγροτικού εισοδήματος και ξεκληρίσματος των Κτηνοτρόφων και της κτηνοτροφικής παραγωγής, που είναι και πυλώνας της οικονομίας της Ηπείρου, παράλληλα δε διεμήνυσε προς αυτόν να μεταφέρει στην πολιτική ηγεσία την αγανάκτηση που επικρατεί στην Ήπειρο και τους Ηπειρώτες, που όλοι αναμένουν την παρέμβαση και πίεση της κυβέρνησης προς τους νέους ιδιοκτήτες, για την άμεση επίλυση του προβλήματος της απλήρωτης εργασίας και της εκκαθάρισης των λογαριασμών των κτηνοτρόφων.

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Οι <<εχθροί>> του Σύριζα-ΕΚΜ

     Έχουν εντοπίσει κάποια μέλη του κόμματος, ελάχιστοι ευτυχώς, τους πολιτικούς μας αντιπάλους. Αυτοί βρίσκονται στο Αριστερό Ρεύμα(Λαφαζάνης), στις Συνιστώσες.

  Και βέβαια σόλα τα κόμματα της Αριστεράς ΚΚΕ, Ανταρσία και τα άλλα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.

   Θα ήθελα να επισημάνω και να υπενθυμίσω ότι:

  Το Αριστερό Ρεύμα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη σταδιακή Ριζοσπαστικοποίηση του ΣΥΝ. και στη συγκρότηση του Σύριζα και σήμερα αγωνίζεται για να προωθήσει ένα κύμα ριζοσπαστικοποίησης στο χώρο μαζί με τη κοινή δράση και συμπαράταξη όλων των δυνάμεων της Αριστεράς.

   Επίσης συμβάλλει καθοριστικά με τις θέσεις και απόψεις του στην επεξεργασία μιας σύγχρονης  εναλλακτικής,  ριζοσπαστικής και προοδευτικής προγραμματικής πρότασης με σοσιαλιστικό  ορίζοντα.

   Η διαμάχη γύρω από τις συνιστώσες καλύπτει άλλα προβλήματα που ανάγονται στον παραγοντισμό. Δεν ευθύνονται οι συνιστώσες για την πολυγλωσσία στα ηγετικά κλιμάκια.

   Οι τάσεις, οι συνιστώσες και τα ιδεολογικά ρεύματα είναι ο πλούτος του Σύριζα και είναι εκείνες(ανεξάρτητα από τις αδυναμίες τους), που μας έφεραν έως εδώ.

  Πρέπει να κατανοήσουν όλοι ότι ο Σύριζα είναι ένα διαφορετικό κόμμα!

  Ο Σύριζα γεννήθηκε κάτω από την ανάγκη ενότητας της Αριστεράς. «Η Αριστερή Κυβέρνηση»  συνέβαλε καταλυτικά στην εκλογική μας απογείωση.

 Την  ενότητα της Αριστεράς, αλλά και των εργαζομένων, δεν την θέλουμε απλά για την ενότητα, αλλά ως εργαλείο στην κατεύθυνση μιας άλλης κοινωνίας.

  Εναλλακτική  λύση είναι μόνον η Κυβέρνηση της Αριστεράς. Διαφορετικά δεν θα υπάρχει εναλλακτική  λύση.

  Συνεργασίες με παλιά υλικά, που χρησίμευαν για να στερεωθούν τα νεοφιλελεύθερα  πειράματα του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να χτιστούν.

  Για να ανατρέψουμε την κατάσταση να ακυρώσουμε το Μνημόνιο, να συγκρουστούμε μ’ όλους που  είναι απέναντί μας, θα πρέπει φτιάξουμε ένα κόμμα που θα μ’ αυτό που θέλουμε.

  Καθοριστική η ενίσχυση της ενότητας της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος.

  Σύμμαχοί μας σ’ αυτό δεν μπορεί να είναι άλλοι από το ΚΚΕ, Ανταρσύα και όλη η εξωκοινοβουλευτική  Αριστερά.

  Δεν αρκεί να πιστεύουμε εμείς ότι είμαστε καλοί, πρέπει να το πιστεύουν και οι άλλοι.

  Και να δείχνουμε όχι μόνο με τα λόγια αλλά και με τα έργα.

 Για να αντιστρέψουμε το κλίμα χρειάζεται συμπαράσταση της κοινωνίας. Να δημιουργήσουμε ένα κίνημα αντίστασης, ένα κίνημα πρότασης.

 Αγωνία για την πορεία του Σύριζα έχουν, πρώτα απ’ όλα,αυτοί που το οικοδόμησαν.

 Χρειαζόμαστε ένα πολυτασικό  Σύριζα, αλλά ενιαίο ως προς την κυρίαρχη πολιτική του στάση.

 Θεωρώ ότι το Συνέδριο του Σύριζα είναι πολύ σημαντικό και πολύ κρίσιμο και για το Σύριζα, αλλά και για την κοινωνία.

 Αν είμαστε αποφασισμένοι να αλλάξουμε προς το καλύτερο τον κόσμο και τη ζωή μας θα το κάνουμε και θα νικήσουμε και τους δισταγμούς τους φόβους μας!

                                                  Τσάτσης Σπύρος

                                   Γραμματέας της οργάνωσης του Δήμου Πάργας